عملکرد منعقدکننده‬ های فریک کلراید (FeCl3) و پلی فریک سولفات (PFS) در حذف کدورت و مواد آلی در تصفیه خانه آب اردبیل

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت آب شرب در سلامتی مردم، تصفیه آن از اهمیت خاصی برخوردار میباشد. یکی از مهمترین روشهای حذف کدورت و مواد آلی از منابع آب خام، منعقد سازی مواد زائد موجود در آب بوسیله منعقد کننده ها میباشد. این تحقیق با هدف بررسی کارایی منعقدکننده های کلررور فریک و پلی فریک سولفات در حذف کدورت و کاهش مواد آلی از منبع آب خام ورودی سد یامچی به تصفیه خانه اردبیل انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر که از نوع تجربی- تحلیلی میباشد، با استفاده از دستگاه جارتست انجام شد. نمونه های مورد مطالعه از لوله خط انتقال آب خام ورودی به تصفیه خانه در فصول 4 گانه در طی سال 1393-1392 برداشته شد. به منظور انجام مراحل کیفی و کمی تحقیق بیش از 48 نمونه در فصول بهار، تابستان، زمستان و پاییز با کدورت های NTU67/5، 7/12، 32/15، 35/31 برای دو ماده منعقدکننده فریک کلراید و پلی فریک سولفات مورد آزمایش قرار گرفت.. یافته­ها: نتایج این بررسی عملکرد بهتر پلی فریک سولفات را نسبت به فریک کلراید از نظر مصرف کمتر مواد منعقد کننده، تشکیل لخته های درشت تر و کاهش مدت زمان ته نشینی با تولید لجن با چسبندگی بالا نشان داد. بطوری که به لحاظ حذف مواد آلی محلول موجود در آب DOC))، منعقد کننده پلی فریک سولفات قادر به حذف بیشتر DOC نمونه ها به میزان 7 درصد بود و میزان افت pH اولیه با کارکرد منعقد کننده پلی فریک سولفات نسبت به منعقد کننده فریک کلراید کمتر بود. نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد PFS را می توان به عنوان جایگزین مناسب و اقتصادی از نظر مصرف ماده منعقد کننده به میزان کمتر و حدف ماده آلی به میزان بیشتر از آب خام نسبت به فریک کلراید برای واحد انعقاد تصفیه خانه آب اردبیل در نظر گرفت.